MUTSUZLUĞUN BİLİMSEL 5 SEBEBİ (ÇOK FARKLI BİR BAKIŞ AÇISIYLA)

Chicago Üniversitesi’nden Christopher Hsee ve Reid Hastie mutsuzluğun sebepleri üzerine geniş bir araştırma gerçekleştirdiler. Neden bizi mutlu eden kararları alamadığımızın, diğer bir ifadeyle mutsuzluğumuzun 5 ana sebebini ortaya koydular. Şimdi sırasıyla bunlara göz atalım;

1-Maddi ve manevi enerjiyi israf etmek, boşa harcamak

En orta hallinin, fakirin bile çeşit çeşit israfları var. Vaktini boşa harcıyor, tembel, dedikodu yapıyor. Zihinsel enerjisini tamamen boşa harcıyor, çok konuşuyor. Duygusal enerjisini boşa harcıyor. 100 gram üzülmesi gereken yerde 1000 kg üzülüyor ve hatta bazen abartıp 100 ton üzülüyor. Daha başka bir yığın israf sayılabilir. Bütün bu israflar insanlarda enerji yetersizliklerine yol açıyor ve kişi mutsuz oluyor. Mesela parayı gereğinden fazla harcamaktan insanlardan nefret eder ama araştırmalarda insanların bir organizasyon konusunda pahalı olanı seçtikleri ortaya çıktı. Oysa her zaman böyle bir kaideden söz etmek imkansız. Kendinizi nasıl rahat hissediyorsanız o şekilde davranın. Seçiminiz çok ucuz bir seçim olsa bile.

2-Mantığın kölesi olmak

Tamam, akıllı ve mantıklı yaratılmışız ve mantıklı görünen kararlarımızı her zaman her koşulda severiz. Fakat mantıklı görünen bu kararlar mutluluğumuzdan çalar. Araştırmalarda insanların kalp şeklinde yapılmış bir çikolatayı mı, yoksa hamam böceği şeklinde olanı mı tercih edeceği incelendi. İnsanların büyük bir çoğunluğu kalp şeklinde olan çikolatayı tercih etti. Çünkü kalp desenli çikolatanın fiyatı diğerinden daha ucuzdu ve daha mutlu hissettirecekti. Bir söz vardır: ”Mantıklı olmak, her zaman mantıklı değildir.” Mantıklı hareket için çok yüksek miktarda enerji harcarız. Yani mutsuz oluruz. Bir de mantıklı sandığımız karar mantıksız sonuç doğurursa, tabiri caizse kafayı yeriz. Çare şudur: Kararları akıl ve kalp süzgecinden beraber geçirmeliyiz. Kararsız kalındığında kalbimizin sesine kulak vermeliyiz, aklımızın sesine değil! Aksi durumda hissiz, duygusuz davrandığımız için vicdan azabı çeker ve dolayısıyla mutsuz oluruz.

3-Para henüz eldeyken kıymetini bilmemek

Para elden çıktıktan sonra ah, vah etmek mutsuzlaştırır elbette… Ayrıca parayı gereği gibi kullanıp harcamıyoruz, sadece topluyoruz. Bu bakımdan bir çok zengine toplayıcı denilebilir. Topla, topla, topla! Bir ömür boyu topla: hatta yeme, yedirme, giydirme! Sadece topla. Kısacık ömürde sadece topla ve toprağa girdiğinde geride bırak! Sefasını başkaları sürsün. Maalesef çoğu varlıklı insan bu şekilde davranıyor. Topladıklarını, yemeden, içmeden, başkasıyla paylaşmadan çekip gidiyor. Yani hiç hesapta olmadan anahtar başkasının eline geçiyor. Zorluğu kendisine kalıyor, sefası başkasına. Zengin insanların çoğu belki de bu sebeple mutsuz. Çünkü aklı, kalbi, duyguları kısaca her şeyi tamamen toplamaya odaklanmış. Dolayısıyla yapılan işler artık amaçsızlaşıyor ve keyif artık azalıyor. En önemli değer sahip olduğunuz enerjidir. Kıymetini bilmeli ve mutluluğu ebedileştirmelisiniz.

4-Çeşitlilik

Çeşitlilik her zaman iyi değildir. Çok alternatifli olmak insanları her zaman mutlu etmez genelde. Ön yargılarınızdan kurtulun ve kendinize daha az tercihli alternatifler meydana getirin ki, hayatınız kolaylaşsın. Bunun yolu ne kadar yoğun ve çeşitlilik içinde olsanız bile mütevazi ve sade yaşamaya dikkat etmektir. Aksi halde o çeşitlilikler sizi çeşit çeşit mutsuzluklara sürükler.

5-Yetinmemek, her şeyin şikayet edilecek bir tarafını bulmak

Yetinmek, her halinden memnun olmak mutluluğun yegane kaynağıdır. Şikayetçilik ise karakterin kanser türüdür. Yetinebilmeyi öğrenmeli, şikayet etmekten kaçmalıyız. Çünkü var olanla yetindikçe hem mutluluk artacak, hem de şikayet azalacaktır. Şikayet azaldıkça dünya daha güzel dönecektir.

Son olarak ”mutluluk elin erişebileceği çiçeklerden bir demet yapma sanatıdır”